آرایه  التفات ،یا خطاب شاعرانه آن است که گوینده در اثنای کلام ، از غایب به مخاطب یا متکلم توجه کند ویا بالعکس.

1-مه است این یا ملک یا آدمیزاد      تویی یا آفتاب عالم افروز             سعدی

که در این جا شاعر از غایب به مخاطب متوجه شده است.

2-گر  دنیا و    آخرت    بیارند           کاین هر دو بگیر و دوست  بگذار

ما یوسف خود نمی فروشیم           تو  سیم  سپید   خود  ، نگهدار       سعدی