43536457

ﺁﻥ ﺻﻨﺪﻟﯽ اتوبوس
ﮐﻨﺎﺭ ﺷﯿﺸﻪ،
ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺟﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﭽﺎﻟﻪ ﺷﻮﯼ ﺩﺭ ﺧﻮﺩﺕ…
خودت را بغل کنی…
ﺳﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﭽﺴﺒﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺷﯿﺸﻪ
ﻭ ﺯﻝ ﺑﺰﻧﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺟﺎﯼ ﺩﻭﺭ ……….
ﻭ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯽ به همه چیز…
ﺑﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ و دوست نداری…
به دلخوری هایت…
به دلخوشی هایت…
به انسانهایی که در زندگی ات بودند و هستند…
ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﺍتت …
ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺖ ﺧﯿﺲ ﺷﻮﺩ،
ﺍﺯﺣﻀﻮﺭ پر ﺭﻧﮓ ﯾﮏ ﺧﯿﺎﻝ ، یک آرزو ، یک خاطره ، یک دوست…
ﻭ ﯾﺎﺩﺕ ﺑﺮﻭﺩ ﻣﻘﺼﺪﺕ ﮐﺠﺎﺳﺖ…
اصلا یادت برود مقصدی داری…
ﻭ ﺩﻟﺖ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯهﻫﻤﯿﻦ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﮐﻮﭼﮏ ﺷﻮﺩ …
ﺩﻧﺞ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ …
ﻭ ﺁﻩ ﺑﮑﺸﯽ ﺍﺯ ﯾﺎﺩﺁﻭﺭﯼ ﺣﻤﺎﻗﺖ ﻫﺎیت، اشتباه هایت …
حرف هایی که نباید میزدی…
کارهایی که نباید میکردی…
ﺷﯿﺸﻪ ﺑﺨﺎﺭ ﺑﮕﯿﺮﺩ
ﻭ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺑﻨﻮﯾﺴﯽ “خدا و ﺁﯾﻨﺪﻩ “
ﻭ ﺩﻟﺖ خوش بشود ﺍﺯ ﺗﺼﻮﺭ آینده …
ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﯼ
ﻭ ﺗﺎ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ بدون مقصد فقط به آینده بنگری…
و خوشحال شوی و لبخند بزنی ازحضور خدا که هرگز تنهایت نمیگذارد..