نخندد زمین ،تانگرید هوا                       فردوسی

من از بیگانگان هرگز ننالم          که با من هر چه کرد آن آشناکرد.    حافظ

مصیبت بود ،پیری ونیستی.                      فردوسی

مرغ زیرک چون به دام افتد ،تحمل بایدش.

گهی برفراز وگهی برنشیب       گهی پشت برزین گهی پشت به زین. فردوسی

گل بود وبه سبزه نیز، آراسته شد.               عمعق بخارایی

گرگ بیند دنبه ،اندر خواب خویش               مولوی

گر گدا کاهل بود ،تقصیر صاحبخانه چیست؟     حافظ 

کی شناسد طفل ،قدر سیلی استادرا ؟               ظهیر فاریابی

کند هم جنس ،با هم جنس پرواز                    نظامی 

کشتی شکسته ، باد مخالف ، کناره دور.          قاآنی

قدر نان را ،گرسنه می داند.

عرق سعی ،محال است به جایی نرسد.             سالک قزوینی

سبزه پامال است ،در زیر درخت میوه دار.   

زما بگذر،شتر دیدی، ندیدی.                          بابا طاهر عریان همدانی

زدی ضربتی ، ضربتی نوش کن.  

ریش وقیچی ،هر دو در دست شماست.

دندان کرم خورده ،علاجش کشیدن است.           صابر همدانی

دماغش گر بگیری ، جان ندارد.

در خانه اگر کس است ،یک حرف بس است.

خفته را خفته ،کی کند بیدار؟                    سعدی  و  سنایی

چه برسر کلاه و چه سردر کلاه.               اخگر

چو شصت آمد، شکست آمد به دیوار.           نظامی

پیش گوساله ،نشاید که تو قرآن خوانی.          ناصر خسرو.

پروانه پر سوخته ،محتاج کفن نیست.

آسایش کارگر ،زکار است.                        پروین اعتصامی

آدمیزاده اگر بی ادب است ،آدم نیست.

آب در ظرف سفالین ،می شود بسیار سرد.       بیدل

آب دریا ،در مذاق ماهی دریا خوش است.        صائب تبریزی

1-  به دانش آموزان بگوییید ،لطفا گروهی یکی دو مرتبه این ضرب المثل های شعری را خوانده ومرور کنند.سپس داستانی بنویسندکه 3-4 مورد از این ها در داستان به کار رفته باشدو ضرب المثل ها را رنگی کنند.

2-  گروهی ،آلبوم تصاویر ونقاشی های امثال موزون در ادب فارسی را بکشند وبیاورند. 

3-مصرع جاافتاده این ضرب المثل های شعری رافی البداهه  از خودشان بنویسند.

زبان سرخ، سر   سبز می دهد بر باد............................................

..................................................علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد

.............................................چرا عاقل کند کاری ،که باز آرد پشیمانی

آنچه خوبان همه دارند، تو تنها داری...............................................

....................................................گل بود وبه سبزه نیز آراسته شد

..............................................از دوست یک اشارت ،از ما به سر دویدن

با آل علی هر که درافتاد ،ورافتاد.....................................................